வாழ்க்கையில் வெற்றிக்கு வள்ளுவர் காட்டும் வழி
இவ்வுலகில் பெரும்பாலான மக்கள் தங்கள்
வாழ்க்கையில் வெற்றிபெறவேண்டும் என்று விரும்புகிறார்கள். இவ்வாறு பலரும் முன்னேற்றம், வளர்ச்சி, வெற்றி போன்றவற்றை
விரும்புவதால், உளவியல் அறிஞர்களும் மற்றவர்களும் ‘சுய
முன்னேற்றம்’ என்பதைப் பற்றி எண்ணற்ற நூல்களை எழுதிவருகிறார்கள்; சொற்பொழிவாற்றுகிறார்கள்; வகுப்புகள்
நடத்துகிறார்கள். அமெரிக்காவில் சுய முன்னேற்றம் என்ற துறையைச் சார்ந்த நூல்கள்,
சொற்பொழிவுகள், வகுப்புகள் ஆகியவற்றால் ஆண்டு
தோறும் வரும் வருவாய் ஏறத்தாழ 10 பில்லியன் டாலர் (70,000 கோடி உரூபாய்) என்று ஒரு கருத்துக் கணிப்பு கூறுகிறது. சுய முன்னேற்றத்தைப் பற்றியும் சுய
முன்னேற்றத்திற்குத் தேவையான உந்துதல் பற்றியும் நூற்றுக் கணக்கானவர்கள்
ஆயிரக்கணக்கான நூல்களை ஆங்கிலத்தில் எழுதியுள்ளார்கள். மற்ற மொழிகளிலும் சுய
முன்னேற்றம் பற்றிய நூல்கள் வெளியிடுவதும், சொற்பொழிவாற்றுவதும்,
வகுப்புகள் நடத்துவதும் தொடர்ந்து நடைபெற்றுவருகின்றன, வாழ்க்கையில் வெற்றி பெறுவதற்கான வழிமுறைகளைப் பற்றி இரண்டாயிரம்
ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே வள்ளுவரும் கூறியுள்ளார். இன்றைய அறிஞர்களின்
கருத்துக்களுக்கும் வள்ளுவரின் கருத்துக்களுக்கும் மிகுந்த ஒற்றுமைகள்
காணப்படுகின்றன. வாழ்க்கையில் வெற்றி பெறுவதற்கு வள்ளுவர் கூறும் அறிவுரைகளைத்
தொகுத்து வழங்குவதே இக்கட்டுரையின் நோக்கம்.
வாழ்க்கையில் வெற்றி என்றால் என்ன? பொதுவாக, மிகுந்த செல்வம்,
உயர்ந்த பதவி, சிறந்த புகழ் ஆகியவற்றைப்
பெறுவது, சமுதாயத்தில் பிறரால் மதிக்கப்படுவது, பாராட்டப்படுவது போன்றவை நடைபெற்றால், ஒருவன்
வாழ்க்கையில் வெற்றிபெற்றவனாகக் கருதப்படுகிறான். ஆனால், வெற்றி
என்பது ஒவ்வொருவருக்கும் வேறுவேறாக இருக்கலாம். உதாரணமாக, ஒருவன்
மிகுந்த புகழ் அடைய வேண்டும் என்ற நோக்கத்தோடு அரசியலில் ஈடுபட்டுத் தவறான முறையில்
மிகுந்த செல்வம் சேகரித்துப் பலராலும் இகழப்பட்டால், அவன்
தன்னை வெற்றி பெற்றவனாகக் கருதமாட்டான்.
அதுபோல், ஒருவன் மக்களுக்குச் சேவை செய்ய வேண்டும்
என்ற விருப்பத்தோடு அரசியலில் ஈடுபட்டு, மிகுந்த
புகழடைந்தாலும், அவன் பலமுறை தேர்தல்களில் தோல்வி அடைந்தால்,
அவன் தன்னை வெற்றி அடைந்தவனாகக் கருதமாட்டான். ஆகவே, ஒருவன் எதைத்
தன்னுடைய வெற்றி என்று கருதுகிறானோ அதை அடைந்தால்தான் அவன் தன்னை வெற்றிபெற்றவனாகக்
கருதுவான்.
வெற்றி என்பது ஒவ்வொருவருக்கும்
வெவ்வேறாக இருக்குமானால், அனைவரும் தங்கள்
வாழ்க்கையில் வெற்றி பெறுவதற்கேற்ற பொதுவான வழிமுறைகள் உண்டா? ஸ்டீஃபென் கவ்வி(Stephen R. Covey, 1932 - 2012), சிக்
சீக்ளர் (Zig Ziglar, 1926 - 2012), டோனி ராபின்ஸ் (Tony
Robbins, 1960 - ), ஜேக் கேன்ஃபீல்டு (Jack Canefield, 1944
- ), டேல் கார்னிகி (Dale Carnegie, 1888 - 1955), நார்மன் வின்செண்ட் பீல்(Norman Vincent Peale, 1898 - 1993) போன்ற அறிஞர்கள், ஒருவன் வாழ்க்கையில் வெற்றி
பெறுவதற்குச் சில பொதுவான விதிகளைக்
கூறுகின்றனர். மற்ற அறிஞர்களைப்போல்,
வள்ளுவரும், ஒருவன் வாழ்க்கையில் வெற்றி
பெறுவதற்கேற்ற கருத்துக்களைக் கூறுகிறார். வள்ளுவர் கூறும் கருத்துக்களைப்
பார்ப்போம்.
1.உயர்ந்த கனவு காணுங்கள் (Dream Big)
ஒருவன் எதை அடைய விரும்புகிறானோ அதை அவன் அடைந்தால்தான் அவன் தான் வெற்றி பெற்றதாகக் கருதுவான் என்பதால், ஒருவன் தன் வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற வேண்டும் என்று நினைத்தால் ஏதாவது ஒன்றை விரும்ப வேண்டும். அதாவது, வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற விரும்புபவர்களுக்கு ஒரு இலட்சியம் இருக்க வேண்டும். அந்த இலட்சியம்தான் கனவு. வெற்றிபெற வேண்டும் என்று விரும்புபவர்களுக்கு ஒரு இலட்சியம் இருக்க வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்துவதற்காக, ஸ்டீஃபென் கவ்வி என்ற அறிஞர், “ உன்னுடைய கல்லறையில் என்ன பொறிக்கப்பட வேண்டும் என்பதை முடிவு செய்துகொள்.” என்று தன்னுடைய ”The 7 Habits of Highly Effective People”, என்ற நூலில் கூறுகிறார்.
ஓருவனுடைய கனவு நனவானால் அவன் வெற்றி
பெற்றவனாகிறான். வள்ளுவர் கனவு என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தாமல் எண்ணம் என்றும், அந்த எண்ணம் உயர்ந்ததாக இருக்க வேண்டும் என்றும்
கூறுகிறார். நம்முடைய எண்ணம் எவ்வளவு உயர்ந்ததாக இருக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு
நம்முடைய வெற்றியும் உயர்ந்தாக இருக்கும் என்பது வள்ளுவரின் கருத்து. இந்தக்
கருத்தைக் கூறுவதற்கு வள்ளுவர் ஒரு அழகான உவமையைப் பயன்படுத்துகிறார். ஒரு
நீர்நிலையில் உள்ள மலரின் நீளம் அங்குள்ள நீரின் ஆழத்தைப் பொருத்தது. நீரின் ஆழம்
அதிகமாக அதிகமாக, மலரைத் தாங்கி நிற்கும் தண்டின் நீளம்
நீண்டுகொண்டே இருக்கும். அதுபோல், மனிதர்களின் உள்ளத்தில்
உள்ள எண்ணம் எவ்வளவு உயர்ந்ததாக இருக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு அவர்கள் தங்கள்
வாழ்க்கையில் உயர்ந்த வெற்றியைப் பெறுவார்கள் அல்லது முன்னேறுவார்கள் என்று
வள்ளுவர் கூறுகிறார்.
வெள்ளத்து அனைய மலர்நீட்டம் மாந்தர்தம்
உள்ளத்து அனையது உயர்வு. (குறள்
– 595)
ஒரு இலட்சியத்தை முன்வைத்து, அதை அடைந்து, பலரும் தங்கள்
வாழ்க்கையில் வெற்றிபெற்றிருக்கிறார்கள்
என்பதற்குப் பல சான்றுகள் உள்ளன. 1987- ஆம் ஆண்டு, நடிகனாக வேண்டும் என்பதைத் தன் இலட்சியமாகக்கொண்டு ஒரு இளைஞன், கனடாவிலிருந்து அமெரிக்காவில் உள்ள ஹாலிவுட்(Hollywood) நகரத்திற்கு வந்தான். நடிகனாவதற்கான வாய்ப்புக்களைத் தேடிச் சில மாதங்கள்
அலைந்தான். அவனுடைய முயற்சிகள் எதுவும் பலனளிக்கவில்லை. இருந்தாலும், மனம் தளாராமல் வேலை தேடிக்கொண்டிருந்தான். ஒருநாள், 10 மில்லியன் டாலருக்குத் தன் பெயரில் ஒரு காசோலையை எழுதி, அதில் நவம்பர் 1995 – ஆம் ஆண்டு என்ற தியதியைக்
குறிப்பிட்டு, ’திரைப்படத்தில் நடித்ததற்காக’ என்ற ஒரு
குறிப்பையும் எழுதித் தன்னுடைய பணப்பையில் வைத்துகொண்டான். அதாவது, திரைப்பட நடிகனாகி, பத்து மில்லியன் சம்பாதிக்க
வேண்டும் என்பது அவன் இலட்சியம். அடிக்கடி, அந்தக் காசோலையை
எடுத்துப் பார்த்துத் தன் இலட்சியத்தை உறுதிப் படுத்திக்கொள்வதைத் தன் வழக்கமாகக்
கொண்டான். அவனுடைய இலட்சியத்தை அடைவதற்கு என்னென்ன முயற்சிகளை எடுக்க வேண்டுமோ
அவற்றை எல்லாம் தவறாமல் செய்துவந்தான். 1995 – ஆம் ஆண்டு வந்தபொழுது,
அவன் ஒரு சிறந்த திரைப்பட நடிகனாகி, அவன்
நடிக்கும் ஒவ்வொரு படத்திற்கும் 20 மில்லியன் டாலர்
சம்பாதித்தான்! அந்த இளைஞன்தான் ஜிம் கேரி(Jim Carrey) என்ற
நடிகன். அவன் இதுவரை ஐம்பதுக்கும் மேலான திரைப்படங்களிலும் 10 க்கும் மேலான தொலைக்காட்சித் தொடர் நிகழ்ச்சிகளிலும் நடித்து மகத்தான
வெற்றி பெற்றிருக்கிறான் என்பது குறிப்பிடத் தக்கது.
1962- ஆம் ஆண்டு, அமெரிக்காவின் குடியரசுத் தலைவராக இருந்த ஜான் கென்னடி(John F.
Kennedy, 1917 – 1963), ஒரு பள்ளியில் நடைபெற்ற நிகழ்ச்சியில்
கலந்துகொள்வதற்காக, அற்கென்சா என்ற மாநிலத்திற்குச்
சென்றார். அவர் அந்தப் பள்ளியில் இருந்த சில மாணவர்களைச் சந்தித்தார். அந்த
மாணவர்களை, “நீங்கள் படித்து முடித்த பிறகு என்ன செய்ய
விரும்புகிறீர்கள்?” என்று கென்னடி கேட்டார். அவர்கள்,
மருத்துவர், பொறியாளர், விஞ்ஞானி,
ஆசிரியர் என்றெல்லாம் தாங்கள் செய்ய விரும்பும் பணிகளைப் பற்றிக்
கூறினார்கள். ஒரு மாணவன், “நான் உங்களைப்போல், இந்த நாட்டின் குடியரசுத் தலைவராகப் போகிறேன்”, என்று
சொன்னான். அவன் சொல்லியதைக் கேட்டு மகிழ்ச்சியோடும் வியப்போடும் அவனைக் கென்னடி
வாழ்த்தினார். அந்த மாணவன்தான் 1992 – ஆம் ஆண்டு அமெரிக்கக்
குடியரசுத் தலைவராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட வில்லியம் கிளிண்டன் (William
Jefferson Clinton, 1946 - ). இதுபோல் வேறுபலரும் தங்கள்
இலட்சியத்தில் உறுதியாக இருந்து தங்கள் வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற்றதற்குப் பல
சான்றுகள் உள்ளன.
ஒரு இலட்சியத்தைத் தன் கனவாகக்
கொள்வது மட்டும் போதாது. அந்தக் கனவு அல்லது எண்ணம் உயர்ந்ததாக இருப்பது
மட்டுமல்லாமல் உறுதியானதாகவும் இருக்க வேண்டும். ஒரு இலட்சியத்தை அடைய வேண்டும்
என்று நினைப்பவன் அந்த இலட்சியத்தில் உறுதியாக இருந்தால் அவன் எண்ணியவாறு அவனுடைய
எண்ணம் நிறைவேறும் என்று வள்ளுவர் கூறுகிறார்.
எண்ணிய எண்ணியாங்கு எய்துவர் எண்ணியார்
திண்ணிய ராகப் பெறின். (குறள்
– 666)
இந்தியாவின் முன்னாள் குடியரசுத்
தலைவர் அப்துல் கலாம் (A.P.J. Abdul J. Kalam, 1931 – 2015),
”கனவு என்பது தூக்கத்தில் காண்பது அல்ல. உங்களைத் தூங்க விடாமல்
செய்வது.” என்று குறிப்பிடுகிறார். அதாவது, நம்முடைய
இலட்சியம் அல்லது கனவு என்பதைப் பற்றி எப்பொழுதோ ஒருசமயம் எண்ணிப்பார்த்து,
அதை அடைந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும் என்று நினைத்து மகிழ்வதால்
எந்தப் பயனும் இல்லை. நமது இலட்சியத்தை அடைய வேண்டுமானால் அதைப் பற்றிய சிந்தனையோடு
எப்பொழுதும் இருந்து, அதை அடைவதற்கான செயல்களிலும் முயற்சிகளிலும்
இடைவிடாமல் நாம் ஈடுபட வேண்டும். இதைத்தான் வள்ளுவர் ’உள்ளியது உள்ளல்’ என்று
குறிப்பிடுகிறார்.
உள்ளியது எய்தல் எளிதுமன் மற்றுந்தான்
உள்ளியது உள்ளப் பெறின். (குறள்
– 540)
இலட்சியம் உயர்ந்ததாக இருந்து, அதையே இடைவிடாமல் எண்ணி எண்ணிப் பார்த்து, அதற்கான செயல்களைத் தவறாமல் செய்தாலும், சில
சமயங்களில் நாம் நினைத்தது நினைத்தவாறே நடைபெறாமல் இருக்க வாய்ப்பு உண்டு என்பதை
வள்ளுவர் உணராதவர் அல்ல. நாம் நினைத்தது நினைத்தவாறே நடைபெறத் தவறினாலும், நம்முடைய முயற்சிகள் கண்டிப்பாகப் பலனளிக்கும் என்பதால் நாம் எண்ணியது
நடக்காவிட்டாலும், அது நடந்ததைப் போலத்தான் என்கிறார்
வள்ளுவர்.
உள்ளுவது எல்லாம் உயர்வுள்ளல் மற்றது
தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து. (குறள்
– 596)
கடந்த நூற்றண்டில் மார்டின் லூதர்
கிங்(Rev. Martin Luther King Jr. 1929 – 1968) என்பவர்
அமெரிக்காவில் ஆப்பிரிக்க அமெரிக்கர்களின் சமூக உரிமைகளுக்காகப் போராடினார்.
அவருடைய புகழ்பெற்ற சொற்பொழிவு ஒன்றில், “இந்த நாட்டில்,
ஒருநாள், என்னுடைய நான்கு குழந்தைகளைப் பற்றி
மற்றவர்கள் முடிவெடுக்கும்பொழுது அவர்களுடைய நிறத்தைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல்,
குணத்தைப் பற்றி மட்டுமே சிந்தித்துப் பார்த்து முடிவெடுப்பார்கள்
என்று நான் கனவு காண்கிறேன்.” என்று கூறினார். அவர் வாழ்ந்த காலத்தில், ஆப்பிரிக்க அமெரிக்கர்களுக்கு வெள்ளையர்களுக்குச் சமமான உரிமைகள் இல்லை.
ஆப்பிரிக்க அமெரிக்கர்கள் கறுப்பாக இருப்பதால் அவர்கள் மற்றவர்களைப்போல் சமவுரிமை இல்லாமல்
பலவகைகளிலும் இழிவுபடுத்தப்பட்டார்கள்.
மார்டின் லூதர் கிங்குடைய போராட்டம் முழுமையாக வெற்றி பெறுவதற்கு முன்னரே
அவர் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டார். அவருடைய போராட்டத்தின் விளைவாக, ஆப்பிரிக்க அமெரிக்கர்களுக்குச் சில சலுகைகள் வழங்கப்பட்டன. மார்ட்டின்
லூதர் கிங் எண்ணியது எண்ணியவாறு நடைபெறாவிட்டாலும், அவருடைய
முயற்சிகள் வீண்போகவில்லை. இது ‘தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து’ என்று வள்ளுவர்
கூறுவதற்கு ஒரு உதாரணம்.
இன்னும் ஒரு உதாரணம். என்னுடைய
தமையனார் ஒருவர் சிறுவயதிலிருந்தே இந்திய இராணுவத்தில் ஒரு தளபதியாக வேண்டும் என்று
கனவு கண்டார். சிறு வயதிலேயே, அவர் ஃபிரான்ஸ்
நாட்டின் புகழ்பெற்ற தளபதியாக விளங்கிய நெப்போலியனைப்(Napoleon Bonaparte,
1769 – 1821) பற்றியும், நெப்போலியனின் பல
வெற்றிகளைப் பற்றியும், சாதனைகளைப் பற்றியும் ஆர்வத்தோடு
படித்தார். பள்ளிப் படிப்பை முடித்த பிறகு, இரண்டு ஆண்டுகள்
கல்லூரியில் படித்தார். அவருக்குக் கல்லூரிப் படிப்பைத் தொடர்வதில் அதிக
ஆர்வமில்லை. எப்படியாவது இராணுவத்தில் சேர்ந்து தளபதியாக வேண்டும் என்பதைப்
பற்றியே சிந்தித்துகொண்டிருந்தார். ஆனால், இராணுவத்தில்,
ஒரு அதிகாரியாகச் சேர்வது எப்படி என்று அவருக்கு வழிகாட்டக்
கூடியவர்கள் எவரும் இல்லாதால், அவர் ஒரு கடைநிலை ஊழியராக
இராணுவத்தில் சேர்ந்தார். பின்னர், அதிகாரியாகத்
தேர்தெடுப்பதற்கான தேர்வு ஒன்று இருப்பதாகக் கேள்விப்பட்டு, அந்தத்
தேர்வில் கலந்துகொண்டு, நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்றாலும்,
நேர்காணலில் தோல்வியுற்றார். அடுத்தமுறை தேர்விலும் நேர்காணலிலும்
வெற்றிபெற்று, முதல்நிலை அதிகாரியாக(2nd Lieutenant) நியமிக்கப்பட்டார். பின்னர், தன்னுடைய கடின
உழைப்பால் படிப்படியாகப் பல பதவி உயர்வுகளைப் (Lieutenant, Captain, Major,
Lt. Colonel, Colonel) பெற்று, கடைசியாக
பிரிகேடியாராகப் (Brigadier) பதவி ஏற்றார். அதற்கு அடுத்த
பதவி மேஜர் ஜெனெரல் (Major General). சில காரணங்களினால்,
அவருக்கு மேஜர் ஜெனரலாகும் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. மேஜர் ஜெனரல்
பதவி ஒரு தளபதி பதவி. என்னுடைய தமையனார், அவர்
விரும்பியதைப்போல் தளபதியாக முடியாவிட்டாலும், அந்தப் பதவியை
எட்டிப்பிடிக்கும் நிலைக்கு முன்னேறினார். என்னுடைய தமையானாரின் வாழ்க்கையும்,
’தள்ளினும் தள்ளாமை நீர்த்து’ என்று வள்ளுவர் கூறுவதற்கு ஒரு
எடுத்துக்காட்டு.
2.இலக்குகளைத்
தேர்ந்தெடுங்கள் (Set Goals)
வெற்றிக்கு முதலாவதாகத் தேவைப்படுவது
இலக்குகள் (இலக்குகள் – Goals). ஒருவன் தான்
நினைத்ததை சாதிப்பதற்குப் பல செயல்களைச் செய்ய வேண்டியதாக இருக்கும். அந்தச்
செயல்கள் ஒவ்வொன்றும் ஒரு இலக்கு. அந்த இலக்குகள் எவை என்பதை அவன் நன்கு
அறிந்துகொள்ள வேண்டும். அந்த இலக்குகள் அனைத்தையும் அவன் முறைப்படி அடைந்தால் அவன்
தன் இலட்சியத்தை அடையலாம். உதாரணமாக, ஒரு மாணவன் பள்ளியில்
படிக்கும்பொழுது, தான் ஒரு மருத்துவராக வேண்டும் என்று
முடிவு செய்தால், அது அவன் இலட்சியம். அது அவனுடைய கனவு.
அந்த இலட்சியத்தை அடைவதற்கு முன்னர், அவன் என்ன பாடங்கள்
படிக்க வேண்டும், அவற்றில் எத்தனை மதிப்பெண்கள் பெறவேண்டும்,
மருத்துவக் கல்லூரியில் சேர்வதற்கு நுழைவுத் தேர்வுகள் உண்டா,
அந்தத் தேர்வுகள் எப்பொழுது நடைபெறும், எங்கே
நடைபெறும், அந்தத் தேர்வுகளில் எத்தனை மதிப்பெண்கள்
பெறவேண்டும், போன்றவற்றை நன்கு தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.
அதாவது, இலக்குகளைத் தேர்ந்தெடுப்பது என்றால், அது ஒருவன் தன் இலட்சியத்தை அடைவதற்கு என்ன செயல்கள் செய்ய வேண்டும் என்று
தீர்மானிப்பதைக் குறிக்கிறது. ஒரு இலட்சியத்தை அடைவதற்குத் தேவையான இலக்குகளைத்
தேர்ந்தெடுப்பதின் இன்றியமையாமையைப் பற்றியும் அவற்றை எப்படித் தேர்ந்தெடுப்பது
எப்படி என்பதைப் பற்றியும் வள்ளுவர் பல குறட்பாக்களில் கூறுகிறார்.
ஒருவன் தன்னுடைய இலட்சியத்தை
அடைவதற்குப் பல செயல்களைச் செய்ய வேண்டியதாக இருக்கும். சில செயல்களைச் செய்வதைத்
தவிர்க்க வேண்டியதாகவும் இருக்கும். செய்யத் தகாத செயல்களைச் செய்தாலோ அல்லது
செய்ய வேண்டிய செயல்களைச் செய்யத் தவறினாலோ அவன் தன் இலட்சியத்தை அடைய முடியாது
என்கிறார் வள்ளுவர் (குறள் – 466). செய்ய வேண்டிய
எந்தச் செயலையும் தொடங்குவதற்குமுன், நன்கு சிந்தித்து ஒரு
முடிவுக்கு வந்தபின் தொடங்குக! அவ்வாறல்லாமல் முடிவு செய்தபின் அவற்றைப் பற்றிச்
சிந்தித்துக்கொள்ளலாம் என்பது தவறு (குறள் – 467). தன்னுடைய
இலட்சியத்தை அடைவதற்கு என்னென்ன செயல்களைச் செய்ய வேண்டும் என்பதைத் நன்கு
தீர்மானிக்க வேண்டும் என்று வள்ளுவர் கூறுவதாக இந்தக் குறளுக்குப்
பொருள்கொள்ளலாம். தெளிவில்லாத ஒரு செயலைச் செய்யத் தொடங்கினால், அதனால் வரும் இகழ்ச்சிக்கு அஞ்சுபவர்கள் தெளிவில்லாத செயல்களைச் செய்யத் தொடங்க
மாட்டார்கள் (குறள் – 464). தான் செய்ய விரும்பும்
செயல்களைப் பற்றி நன்கு தெரிந்தவர்களோடு கூடிக் கலந்து ஆராய்ந்து தாமாகவும்
சிந்தித்துச் செயல்படுபவர்களுக்குச் செய்வதற்கரிய செயல் எதுவுமில்லை (குறள் – 462).
ஒரு செயலைத் தொடங்குமுன் அதனால் வரும் தீமைகளையும் நன்மைகளையும்
சீர்தூக்கிப் பார்த்து, நன்மைகள் மிகுதியாக இருக்குமானல்
அதைத் தொடங்குக (குறள் – 461).
செய்தக்க அல்ல செயக்கெடும் செய்தக்க
செய்யாமை யானும் கெடும். (குறள்
– 466)
எண்ணித் துணிக கருமம் துணிந்தபின்
எண்ணுவம் என்பது இழுக்கு. (குறள்
– 467)
தெளிவி லதனைத் தொடங்கார் இளிவென்னும்
ஏதப்பாடு அஞ்சு பவர். (குறள்
– 464)
தெரிந்த இனத்தொடு தேர்ந்தெண்ணிச் செய்வார்க்கு
அரும்பொருள் யாதொன்றும் இல். (குறள்
– 462)
அழிவதூஉம் ஆவதூஉம் ஆகி வழிபயக்கும்
ஊதியமும் சூழ்ந்து செயல். (குறள்
– 461)
3.திட்டமிடுங்கள் (Develop
a Plan)
பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில், பல துறைகளில் சாதனைகள் புரிந்து வெற்றிபெற்று,
அமெரிக்காவில் புகழோடு விளங்கியவர் பெஞ்சமின் ஃபிராங்க்ளின்(Benjamin
Franklin, 1706 - 1790) என்பவர். அவர் எதையும் திட்டமிட்டுச் செய்ய
வேண்டும் என்பதில் உறுதியான நம்பிக்கை உடையவராக இருந்தார். திட்டமிடுவதின்
இன்றியமையாமையை வலியுறுத்துவதற்காக, அவர் ”திட்டமிடத்
தவறுபவர்கள் தோல்வி அடைவதற்குத்
திட்டமிடுகிறார்கள் ” என்று கூறியதாகக் கூறப்படுகிறது. ஒரு இலட்சியத்தை அடைய
வேண்டுமானால் அந்த இலட்சியத்தைத் தன் கனவாகக் கொள்வதும், அந்த
இலட்சியத்தை அடைவதற்கு எந்தெந்த செயல்களைச் செய்வது என்பதைப் பற்றி
முடிவெடுப்பதும் மட்டும் போதாது. அந்தச் செயல்களை எப்படிச் செயலாற்ற வேண்டும்,
எப்பொழுது செயலாற்ற வேண்டும் என்பவற்றையும் ஆராய்ந்து முடிவெடுக்க
வேண்டும். திட்டமிடுவதைப் பற்றிக் கூறும்பொழுது, சிக்
சீக்ளர்(zig Ziglar) என்பவர் தன்னுடைய “See you at
the Top”, என்ற நூலில், ”எட்மண்ட் ஹிலரியும்(Edmund
Hillary, 1919 - 2008) டென்சிங் நார்கேயும்(Tenzing Norgay,
1914 - 1986) ஒருநாள் திடீரென்று இமயத்தின் சிகரத்தில் தோற்றமளிக்கவில்லை.
இமயத்தின் சிகரத்தை அடைவதற்கு என்னென்ன செயல்களைச் செய்ய வேண்டும், அவற்றை எப்படிச் செய்ய வேண்டும், எப்பொழுது செய்ய
வேண்டும் என்பவற்றை ஆராய்ந்து, கவனமாகத் திட்டமிட்டுச்
செயல்லாற்றியதால்தான் அவர்கள் இமயத்தின் சிகரத்தை அடைந்தார்கள்.” என்று
கூறுகிறார்.
திட்டமிடுவதைப் பற்றி வள்ளுவர் பல
குறட்பாக்களில் விரிவாகக் கூறுகிறார். அவற்றுள் சிலவற்றைப் பார்ப்போம். வேண்டிய பொருள், ஏற்ற கருவி, தக்க காலம், மேற்கொள்ளும்
செயல், உரிய இடம், ஆகிய ஐந்தையும்
நன்கு ஆராய்ந்தறிந்த பிறகே கருதிய செயலை ஒருவன் செய்யத் தொடங்க வேண்டும் (குறள் – 675).
பொருள்கருவி காலம் வினையிடனொடு ஐந்தும்
இருள்தீர எண்ணிச் செயல். (குறள்
– 675)
பொருளும் கருவியும்: ’பொருளிலார்க்கு இவ்வுலகம் இல்லாகியாங்கு” என்றும் ”செய்க பொருளை”
என்றும் கூறிப் பொருளின் இன்றியமையாமையை வள்ளுவர் வலியுறுத்துகிறார். மேலும்
‘பொருள்’ என்பதை ஆங்கிலத்தில் உள்ள ‘resources’ என்ற சொல்லுக்கு இணையான தமிழ்ச்சொல்லாகக் கருதினால், நிலவளம் (Land), மனித வளம் (Labor), மூலதனம் (Capital) ஆகியவை, பொருட்களை
உற்பத்தி செய்வதற்குத் தேவையானவை என்று, பொருளாதாரத்துறையின்
தந்தை என்று கருதப்படும் ஆடம் ஸ்மித் (Adam Smth, 1723 - 1790) என்பவர் கூறிய பொருளாதாரக்
கொள்கைக்கும் வள்ளுவரின் கருத்துக்கும் ஒற்றுமை இருப்பதைக் காணலாம். போருக்குப்
போவதாக இருந்தால் போர்க்கருவிகள் தேவை. ஒரு தொழிற்சாலையைத் தொடங்கி பொருட்களை
உற்பத்தி செய்வதாக இருந்தால், பல இயந்திரங்கள் தேவைப்படலாம்.
இன்றைய சூழ்நிலையில் நம்முடைய அன்றாட வாழ்க்கையில் தொலைபேசி, கைப்பேசி, கணினி, போக்குவரத்துக்குத்
தேவையான வாகனங்கள், எழுதுவதற்கும் படிப்பதற்கும் வேண்டிய
கருவிகள் ஆகியவை எல்லாச் செயல்களுக்கும் தேவையான கருவிகள் என்பது அனைவரும் அறிந்த
ஒன்று.
வலியறிதல்: ஒரு மரக்கொம்பின் நுனியிலே ஏறியவர், ஊக்க மிகுதியால் மேலும் ஏற முயன்றால், அது அவருடைய
உயிருக்கு முடிவை உண்டாக்கும் (குறள்- 476) என்றும், தம்முடைய வலிமையின் அளவை அறியாமல் உள்ளக் கிளர்ச்சியால் ஒரு செயலை முயன்று,
அதை முடிக்க முடியாமல் இடையிலே நொடிந்தவர் பலர் (குறள் – 473)
என்றும் கூறி, ஒருவன், தான்
செய்யக் கருதும் செயலுக்குத் தேவையான வலிமை, தன்னுடைய வலிமை,
தனக்குப் போட்டியாக உள்ளவர்களின் வலிமை, தனக்குத்
துணையாக இருப்பவர்களின் வலிமை ஆகிய எல்லாவற்றையும் ஆராய்ந்த பின்னர்தான் செயலைத்
தொடங்க வேண்டும் (குறள் – 471) என்று வலியறிதலின் இன்றியமையாமையை
வள்ளுவர் வலியுறுத்துகிறார்.
நுனிக்கொம்பர் ஏறினார் அஃதுஇறந்து ஊக்கின்
உயிர்க்கிறுதி ஆகி விடும். (குறள்
– 476)
உடைத்தம் வலியறியார் ஊக்கத்தின் ஊக்கி
இடைக்கண் முரிந்தார் பலர். (குறள் – 473)
வினைவலியும் தன்வலியும் மாற்றான் வலியும்
துணைவலியும் தூக்கிச் செயல். (குறள்
– 471)
இந்தக் குறட்பாக்களில் வள்ளுவர்
கூறும் கருத்துக்கள் இன்றும் பயனுள்ளவை. பல பெரிய நிறுவனங்கள் தங்கள் திட்டங்களை
செய்யத் தொடங்குவதற்குமுன் SWOT Analysis என்ற ஒரு
ஆய்வை நடத்தி, அதன் முடிவு தமக்குச் சாதகமாக இருந்தால்தான்
ஒரு திட்டத்தைத் தொடங்குகிறார்கள். SWOT Analysis என்ற
ஆய்வில், S என்ற எழுத்து Strength (வலிமை),
W என்ற எழுத்து Weakness (பலவீனம்), O என்ற எழுத்து Opportunity (வாய்ப்பு), T என்ற எழுத்து Threat (அஞ்சத் தக்க விளைவுகள்)
ஆகியவற்றைக் குறிக்கின்றன.
காலமறிதல்: திட்டமிடும்பொழுது, வலியறிதலைப்போல்
காலமறிதலும் தேவை. ஒரு செயலைத் தொடங்குவதற்கு ஏற்ற காலம் எது என்பதையும் சிந்திக்க
வேண்டும். உதாரணமாக, நெப்போலியன் (Napoleon
Bonaparte) பனிக்காலத்தில் உருசியாமீது போருக்குச் சென்றதால்,
அவனுடன் சென்ற 600,000 வீர்களில் 500,000 படைவீர்ர்கள் உருசியாவின் குளிர் தாங்க முடியாமலும், சரியான காலத்தில் உணவு கிடைக்காதால் பசியால் வாடியும் இறந்தனர். சரியான
காலத்தில் போருக்குச் செல்லாததால், நெப்போலியனின்
படையெடுப்பு வெற்றி அடையாமல் முடிவடைந்தது.
கோட்டான் காக்கையைவிட வலிமையான பறவை.
ஆனால், கோட்டானுக்குப் பகலில் கண் தெரியாது. அதனால், பகலில் கோட்டானைக் காக்கை எளிதில் வெல்லும். அது போலத் தமது பகைவரை வெல்ல
விரும்பும் மன்னர்கள் காலம் பார்த்துப் போரிட வாண்டும் என்கிறார் வள்ளுவர் (குறள்
- 481). இந்த அறிவுரை, போருக்குச்
செல்லும் மன்னனுக்கு மட்டுமல்லாமல் அனைவருக்கும் பொருந்தும். அனைவரும் தாங்கள்
செய்ய விரும்பும் செயலைச் சரியான காலத்தில் செய்தால் சிறந்த பயனடைவார்கள் என்பது
வள்ளுவரின் கருத்தாகத் தோன்றுகிறது. திட்டமிடும்பொழுது, காலத்தையும்
மனத்தில் கொள்ள வேண்டும் என்பதற்கு வள்ளுவர் இன்னும் ஒரு கருத்தையும்
குறிப்பிடுகிறார். ஒரு கொக்கு மீனைப் பிடிப்பதற்காக அங்கும் இங்கும் அலைவதில்லை.
ஆற்றிலோ குளத்திலோ, கொக்கு ஒரே இடத்தில்
நின்றுகொண்டிருக்கும். மீன் தன் அருகே வந்தவுடன், தன்னுடைய
அலகால் விரைந்து குத்தி அந்த மீனைக் கொக்கு கவ்வும் (குறள் – 490). அதைப்போல், திட்டமிடும்பொழுது, ஒரு செயலைச் செய்வதற்குத் தக்க சமயம் எது என்பதையும் ஆராயவேண்டும்.
பகல்வெல்லும் கூகையைக் காக்கை இகல்வெல்லும்
வேந்தர்க்கு வேண்டும் பொழுது. (குறள்
– 481)
கொக்குஒக்க கூம்பும் பருவத்து மற்றுஅதன்
குத்துஒக்க சீர்த்த இடத்து. (குறள்
– 490)
இடமறிதல்: திட்டமிடும்பொழுது காலத்தைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும் என்று கூறிய
வள்ளுவர், ஒரு செயலைத் தொடங்குமுன் அதை எங்கு செய்ய வேண்டும்
என்பதையும் ஆராய வேண்டும் என்று குறிப்பிடுகிறார். ஒருவன் ஒரு செயலை செய்தற்குரிய காலத்தை
ஆராய்ந்து அறிந்து, அதனைத் தகுந்த இடத்தில் செய்தால் அவன்
உலகம் முழுவதையும் தானே ஆளக் கருதினாலும் அது அவனுக்குக் கைகூடும் என்று கூறி,
காலம் இடம் ஆகிய இரண்டையும் கருத்தில் கொள்வதின் இன்றியமையாமையை
வள்ளுவர் வலியுறுத்துகிறார் (குறள் – 484).
ஞாலம் கருதினும் கைகூடும் காலம்
கருதி இடத்தாற் செயின். (குறள்
– 484)
பகைவனை எதிர்த்துப் போருக்குச்
செல்லும்பொழுது, அந்தப் பகைவன் எந்த இடத்தில்
வலிமை குறைந்தவனாக இருக்கிறானோ, அங்கு அவனைத் தாக்குவதற்குத்
தளபதிகள் திட்டமிடுவது வழக்கம். ஒருவன் ஒரு
தொழிற்சாலை ஆரம்பிக்க விரும்பினால், அவனுக்குத்
தேவையான மூலப்பொருள்கள், தொழிலாளிகள், மூலதனம்,
அரசாங்கச் சலுகைகள் ஆகியவை எங்கு எளிதாகக் கிடைக்குமோ அங்குதான்
தன்னுடைய தொழிற்சாலையை ஆரம்பிக்க விரும்புவான். உதாரணமாக, அமெரிக்காவில்
விற்பனையாகும் பல பொருட்கள் சீனாவில் உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றன. இதற்குக் காரணம்,
சீனாவில் குறைந்த ஊதியத்திற்குப் பணிபுரிவதற்குத் தொழிலாளிகள்
எளிதில் கிடைக்கின்றனர். ஒரு மாணவனுக்குப் பல கல்லூரிகளில் இடம் கிடைத்தால்,
எந்தக் கல்லூரியில் படித்தால் தனக்குப் பெருமை, எங்கு பொருளுதவி கிடைக்கும், எந்தக் கல்லூரி
புகழ்பெற்ற கல்லூரி, எந்தக் கல்லூரியில் படித்தால் தனக்கு
நல்ல வேலை வாய்ப்புக்கள் கிடைக்கும் என்றெல்லாம் ஆரய்வான். ஆகவே, பல சூழ்நிலைகளில், ஒரு செயலைச் செய்வதற்கு ஏற்ற
இடத்தை முடிவு செய்ய வேண்டும் என்பது புலனாகிறது.
இடமறிதலின் முதன்மையைக் கூறுவதற்கு
வள்ளுவர் ஒரு நல்ல உவமையைப் பயன்படுத்துகிறார். போர்க்களத்தில், வேலோடுகூடிய பகைவீரர்களைத் தன் கொம்பில் குத்திச்
சுமந்துவரும் யானையின் கால்கள், அமிழும் சேற்றுநிலத்தில்
அகப்பட்டால் அந்த யானையை ஒருநரி எளிதில் கொன்றுவிடும்(குறள் – 500). சேற்று நிலம் நரிக்குச் சாதகமாக இருப்பதால், நரியால்
யானையை எளிதில் வெல்ல முடிகிறது. அதுபோல், எந்த இடத்தில் தன்
தொழிலைத் தொடங்கினால், வெற்றிகரமாகச் செயல்பட முடியுமோ அந்த
இடத்தில் ஒருவன் தன் தொழிலைத் தொடங்க வேண்டும் என்பது கருத்து.
காலாழ் களரில் நரியடும் கண்ணஞ்சா
வேலாள் முகத்த களிறு. (குறள்
– 500)
ஆகவே, செயலைச் செய்வதற்குத் திட்டமிடும்பொழுது, அச்செயலுக்கேற்ற
பொருள், கருவி, செயல், காலம், இடம் ஆகிய ஐந்தையும் ஆராய்ந்து திட்டமிட
வேண்டும் என்பதை வள்ளுவர் வலியுறுத்துகிறார்.
திட்டமிடும்பொழுது, மற்றும் ஒரு கருத்தையும் மனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
ஒரு இலட்சியத்தை அடைவதற்கு பல இலக்குகளை அடைய வேண்டும். அந்த இலக்குகளை
அடைவதற்குப் பல செயல்களைச் செய்ய வேண்டியதாக இருக்கும். எல்லாச் செயல்களையும் ஒரே
சமயத்தில் செய்ய முடியாது. அந்தச் செயல்களை எந்த வரிசையில் செய்ய வேண்டும்
என்பதையும் முடிவு செய்ய வேண்டும். அதாவது, சிலவற்றை முதலில்
செய்ய வேண்டும், சில செயல்களைக் காலதாமதம் செய்து
தொடங்கலாம். காலதாமதத்தோடு செய்யக்கூடியவற்றைக் காலதாமதம் செய்தும், விரைவில் செய்ய வேண்டியவற்றைக் காலதாமதம் இல்லாமலும் செய்ய வேண்டும் என்று
வள்ளுவர் கூறுகிறார் (குறள் - 672).
தூங்குக தூங்கிச் செயற்பால தூங்கற்க
தூங்காது செய்யும் வினை. (குறள்
– 672)
இங்கு, ’தூங்குதல்’ என்பது ’உறங்குதல்’ என்பதைக் குறிக்காமல், ’காலதாமதம் செய்தல்’ என்பதைக் குறிக்கிறது.
வள்ளுவர் கூறுவதுபோல், செயல்களைச் செய்யும்பொழுது அவற்றை எப்படி
வரிசைப்படுத்த வேண்டும் என்பதைப் பற்றி, அமெரிக்காவின்
முன்னாள் குடியரசுத் தலைவர் டுவைட் ஐசன்ஹோவர் (Dwight Eisenhower, 1890 -
1969) கூறியதாக ஒரு கருத்து(Eisenhower Principle) உள்ளது. அந்தக் கருத்துப்படி, பல செயல்களைச் செய்ய
வேண்டிய சூழ்நிலையில், அந்தச் செயல்களை நான்கு பிரிவுகளாகப்
பிரிக்க வேண்டும். முதற்பிரிவில் அடங்கும் பணிகள்: முக்கியமானவை, அவசரமாகச் செய்ய வேண்டியவை; இரண்டாவது பிரிவில்
அடங்கும் பணிகள்: முக்கியமாகச் செய்ய வேண்டியவை; ஆனால்
அவசரமாகச் செய்யத் தேவையில்லை; மூன்றாவது பிரிவில் அடங்கும் பணிகள்: முகியமானவை அல்ல; ஆனால் அவசரமாகச் செய்ய வேண்டியவை; நான்காவது
பிரிவில் அடங்கும் பணிகள்: முக்கியமானவையும் அல்ல, அவசரமாகச்
செய்ய வேண்டியவையும் அல்ல. இப்படிப் பணிகளை நான்கு பிரிவுகளாகப் பிரித்து, முதல், இரண்டாவது, மூன்றாவது,
நான்காவது பிரிவுகளில் உள்ள பணிகளை வரிசைப்படி செய்ய வேண்டும்
என்பது ஐசன் ஹோவரின் கருத்து.
4.செயல்படுத்துங்கள் (Execute
your Plans)
கனவு காணுதல், இலக்குகளைத் தேர்ந்தெடுத்தல், திட்டம்
தீட்டுதல் ஆகியவை மிகவும் இன்றியமையாமைவை. ஆனால், கனவை
நனவாக்குவதற்கு அவை மட்டும் போதா. தீட்டிய திட்டத்தைச் செயல்படுத்த வேண்டும். திட்டத்தை
செயல்படுத்தும்பொழுது விடாமுயற்சியோடு செயல்பட வேண்டும். திட்டங்களில் உள்ள
செயல்களைப் பார்த்து, “இவை எல்லாம் செய்வதற்கு அரியவை.”
என்று மனம் தளராமல் விடாமுயற்சியோடு
பணியாற்றினால், அந்த முயற்சி, அதற்கேற்ற
பெருமையைத் தரும் (குறள் – 611). தெய்வ நம்பிக்கை உடையவர்கள்
தாங்கள் எடுத்த காரியத்தில் வெற்றி அடைய வேண்டும் என்று தெய்வத்தை வேண்டிக்கொண்டு
செயலாற்றியும், எண்ணியதுபோல் வெற்றி அடையாவிட்டாலும்,
அவர்கள் தங்கள் முயற்சிக்கேற்ற அளவில் பயனடைவார்கள் (குறள் – 619).
அருமை உடைத்தென்று அசாவாமை வேண்டும்
பெருமை முயற்சி தரும். (குறள்
– 611)
தெய்வத்தான் ஆகாது எனினும் முயற்சிதன்
மெய்வருத்தக் கூலி தரும். (குறள்
– 619)
ஒரு செயலைச் செய்யும்பொழுது
எதிர்பாராத இடையூறுகள் வருவது உலக இயற்கை. அத்தகைய இடையூறுகள்தான் ஊழ். ஆனால், தளர்ச்சியின்றி, சோர்வு
இல்லாமல், முயற்சியில் குறைவில்லாமல் முயல்கின்றவர் தம்
செயலுக்கு இடையூறாக வரும் ஊழையும் வெல்வர் (குறள் – 620) என்பது
வள்ளுவரின் கருத்து.
ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர் உலைவின்றித்
தாழாது உஞற்று பவர். (குறள்
– 620)
சில சமயங்களில், விடாமுயற்சியோடு உழைக்கும்பொழுது, சில இடையூறுகளால் இடுக்கண் (துன்பம்) வருவது உலக இயற்கை. இன்பத்தை மட்டுமே
விரும்பாமல், ஒரு செயலைச் செய்யும்பொழுது துன்பங்கள் வருவதை
உலக இயற்கை என்று உணர்பவன் துன்பங்களைக் கண்டு துன்புறமாட்டான் (குறள் – 628).
ஆங்கிலத்தில் Murphy’s Law
என்ற ஒரு நியதி உண்டு. அதைத் தமிழில் ”எவையெல்லாம்
தவறாகக்கூடுமோ அவை தவறாகிவிடும்”, என்று
மொழிபெயர்க்கலாம். இத்தகைய சிந்தனை
இருந்தால், தவறுகள் நடைபெறும்பொழுது, துன்பப்படாமல்,
அந்தத் தவறுகளிலிருந்து எப்படி மீள்வது என்பது பற்றிய எண்ணங்கள்
தோன்றும்.
இன்பம் விழையான் இடும்பை இயல்பென்பான்
துன்பம் உறுதல் இலன். (குறள்
– 628)
எதிர்பார்த்தோ அல்லாது
எதிர்பார்க்காமலோ இடுக்கண் வந்தால் என்ன செய்வது? இந்தக் கேள்விக்கும் வள்ளுவர் விடை அளிக்கிறார். இடையூறுகளால் துன்பம்
வந்தால், அந்தத் துன்பத்தைக் கண்டு எள்ளி நகையாட வேண்டும்.
அத் துன்பத்தை நெருங்கி எதிர்த்து வெல்லவல்லது அதைப் போன்றது வேறு எதுவும் இல்லை
என்று வள்ளுவர் அறிவுரை கூறுகிறார்(குறள் – 621).
இடுக்கண் வருங்கால் நகுக அதனை
அடுத்தூர்வது அஃதொப்பது இல். (குறள்
– 621)
இடுக்கண்களைக் கண்டு எள்ளி நகையாடுவது
என்பது, துன்பங்களைக் கண்டு துன்பப்படாமல் அவற்றை எப்படி
வெல்வது என்பதைப் பற்றி சிந்தித்து அவற்றை வெல்ல வேண்டும் என்பதைக் குறிக்கிறது.
இது நடைமுறையில் பின்பற்றக்கூடிய அறிவுரையா என்ற சிந்தனை எழலாம். பல
துன்பன்களையும் கண்டு மனம் தளராமல், விடாமுயற்சியோடு
வெற்றிபெற்றவர்களின் வாழ்க்கை வரலாறுகள், இடையூறுகளால் வரும்
துன்பங்களை நம்மால் வெல்ல முடியும் என்று நம்மை ஊக்குவிக்கின்றன. சில உதாரணங்களைப்
பார்ப்போம்.
அமெரிக்காவில் கடந்த நூற்றாண்டில்
ஹெலன் கெல்லர் (Helen Keller, 1880 – 1968) என்ற
பெண்மணி ஒருவர் இருந்தார். அவர் தன் சிறுவதிலேயே, ஒரு நோயால்
பாதிக்கப்பட்டு தன் கண்பார்வையும் காதுகேட்கும் தன்மையையும் இழந்தார். கண் பார்வை
இல்லாமல், காது கேட்காமல் இருந்தாலும், அவர் கல்லூரிக்குச் சென்று இளங்கலைப் பட்டம் பெற்றார். இத்தகைய ஊனங்களோடு
இருந்து கல்லூரியில் பட்டம்பெற்ற முதற் பெண்மணி ஹெலன் கெல்லர் என்பது
குறிப்பிடத்தக்கது. ஹெலென் கெல்லர் ஒரு நூலாசிரியராகவும், சிறந்த
சொற்பொழிவாளராகவும் மனிதாபிமானியாகவும் திகழ்ந்தார்.
கடந்த நூற்றாண்டில், ஜப்பானில் வாழ்ந்த ஒருவர், ஒரு
சீருந்து ( சீருந்து – car) உற்பத்தி செய்யும்
தொழிற்சாலையைத் தொடங்கிச் சீருந்துகளை உற்பத்தி செய்வதைத் தன் இலட்சியமாக்
கொண்டார். ஆனால், அவரிடம் அதற்குத் தேவையான பொருள்வசதி
இல்லாததால், சீருந்துகளைப் பழுது பார்க்கும் நிறுவனம்
ஒன்றில் அவர் சில காலம் பணிபுரிந்தார். அந்தப் பணியில் கிடைத்த வருமானத்தைச்
சேமித்து, ஒரு தொழிற்சாலையை நிறுவி, டயோட்டா
(Toyota) நிறுவனம் உற்பத்தி செய்யும் சீருந்துகளுக்கு
உதிரிப் பாகங்கள் (உதிரிப் பாகங்கள் – Spare Parts) உற்பத்தி
செய்தார். தொழிலில் முன்னேற்றம் அடைந்துகொண்டிருந்த நேரத்தில், ஜப்பானில் தோன்றிய நிலநடுக்கத்தால் அவருடைய தொழிற்சாலை தரைமட்டம் ஆகியது.
மனம் தளராமல், தன்னுடைய தொழிற்சாலையை மீண்டும் உருவாக்கி,
அவர் தன் பணியைத் தொடர்ந்தபொழுது, இரண்டாம்
உலகப் போரில், அமெரிக்கர்கள் வீசிய குண்டுகளின் தாக்கத்தால்,
அவருடைய தொழிற்சாலை மீண்டும் அழிக்கப்பட்டது. ஆனால், அவர் அதற்கும் மனம் தளராமல், தன்னுடைய தொழிற்சாலையை
மீண்டும் தொடங்கி, வெற்றிகரமாகப் பணிபுரிந்து, தான் பெற்ற வருமானத்தால் சீருந்துகள் தயாரிக்கும் தொழிற்சாலையைத் தொடங்கி,
மிக வெற்றிகரமாக சீருந்துகளைத் தயாரித்து விற்பனை செய்ய
ஆரம்பித்தார். அவர்தான், பல்லாயிரக் கணக்கான சீருந்துகளைத்
தயாரித்து உலகெங்கும் விற்பனை செய்யும் ஹாண்டா என்ற பன்னாட்டு நிறுவனத்தின்
உரிமையாளாரகத் திகழ்ந்த சோய்ச்சீரோ ஹாண்டா (Soichiro Honda, 1906 – 1981) என்பவர்.
ஆப்பிள் நிறுவனத்தைத் தொடங்கிய ஸ்டீவ்
ஜாப்ஸ் (Steve Jobs, 1955 – 2011), அவருடைய நிறுவனத்திலிருந்து
வெளியேற்றப்பட்டார். பின்னர், வேறொரு நிறுவனத்தைத் தொடங்கி,
அதை வெற்றிகரமாக நடத்தி, மீண்டும் ஆப்பிள்
நிறுவனத்தின் தலைவராகப் பதவி ஏற்றார். அவர் தன் கணையத்தில் தோன்றிய புற்றுநோயால்
பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டார். இருப்பினும், ஐபேட்(iPad),
ஐபாட்(iPod), ஐஃபோன்(iPhone) போன்ற பல அரிய தொழில்நுட்பக் கருவிகளைத் தயாரித்து மிகப்பெரிய சாதனைகள் புரிந்தார்.
கடந்த நூற்றாண்டில், அமெரிக்காவில் வில்மா ருடால்ஃப்(Wilma
Rudolph, 1940 – 1994) என்ற பெண் தன்னுடைய தந்தைக்கு இருபதாவது
குழந்தையாகப் பிறந்தார். அவர் ஒலிம்பிக் போட்டிகளில் ஓட்டப் பந்தயங்களில்
பதக்கங்களைப் பெறுவதைத் தன் இலட்சியமாக் கொண்டிருந்தார். ஆனால், இளம் வயதிலேயே அவர் போலியோ நோயால் பாதிக்கப்பட்டதால், அவருடைய ஒருகால் ஊனமுற்றது. கால் ஊனமடைந்தாலும், அவர்
தன் இலட்சியத்தில் உறுதியாக இருந்தார். ஊனத்தைச் சரிசெய்வதற்குத் தேவையான பல
சிகிச்சைகளை இடைவிடாமல் பெற்றுக் குணமடைந்தார். பின்னர், அவர்
எண்ணியபடியே, அவர் ஒலிம்பிக் போட்டிகளில் கலந்துகொண்டு
மூன்று தங்கப் பதக்கங்களைப் பெற்றார்.
கடந்த நூற்றாண்டில், தமிழ்நாட்டில் கோபுலு (கோபாலன், 1924 – 2015) என்பவர் தலைசிறந்த ஒவியராகத் திகழ்ந்தார். அவர் ஆனந்த விகடன் இதழ்களுக்கு
ஓவியம் வரைந்து புகழ் பெற்றவர். எதிர்பாராதவிதமாக அவர் பக்கவாத நோயால்
பாதிக்கப்பட்டு, தன்னுடைய வலது கையால் எதையும் செய்ய முடியாத
நிலையை அடைந்தார். வலது கையால் ஒவியம் வரைய முடியாததால், இடது
கையால் ஒவியம் வரையக் கற்றுக்கொண்டு. தன்னுடைய ஓவியம் வரையும் பணியைத்
தொடர்ந்தார்.
தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் (Thomas Alva Edison, 1847 – 1931) என்ற விஞ்ஞானி,
பல தோல்விகளுக்குப் பிறகு மின்சார விளக்கைக் கண்டுபிடித்தார்.
ஸ்டீவன் ஹாக்கிங்(Stephen Hawking, 1942 – 2018) என்ற
இங்கிலாந்தைச் சார்ந்த இயற்பியல் அறிஞர், தன்னுடைய கைகளும்
கால்களும் செயலிழந்தாலும், இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் பற்றிய பல
அரிய உண்மைகளைக் கண்டுபிடித்து வெளியிட்டார். மேலும், “A Brief History of
Time” என்ற மிகச் சிறந்த நூலை எழுதி அவர் அழியாப்புகழ் புகழ்
பெற்றார்.
இவர்களைப்போல் பல இன்னல்களைக் கடந்து
தங்கள் இலட்சியங்களை அடைந்து தங்கள் வாழ்க்கையில் வெற்றிபெற்றவர்கள் பலர்.
இவர்களைப் பற்றி ஒரு நூலே எழுதலாம். இவர்கள் அனைவரும் “இடுக்கண் வருங்கால் நகுக; அதனை அடுத்து ஊர்வது அஃது ஒப்பது இல்.” என்ற
குறளுக்கு எடுத்துக்காட்டாக வாழ்ந்து சாதனைபுரிந்து வெற்றிபெற்ற மாமனிதர்கள்.
5.வெற்றியைப்
பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள் (Share your Success)
அறிவு இருந்து என்ன பயன்? அறிவுடையவன் பிறர் துன்பத்தைத் தன்னுடைய துன்பமாகக்
கருத வேண்டும் என்பது வள்ளுவரின்
கருத்து(குறள் – 214). மனிதர்கள் அனைவரும் ஒத்தவர்கள் என்பதை
அனைவரும் உணர வேண்டும். அவ்வாறு உணர்ந்தவன்தான் உள்ளபடியே உயிர் வாழ்பவன்
என்கிறார் வள்ளுவர். மனிதர்கள் அனைவரும் ஒத்தவர்கள் என்பதை உணராதவனை செத்தவனாகவே
கருத வேண்டும் என்றும் வள்ளுவர் கூறுகிறார்(குறள் – 214).
அறிவினான் ஆகுவ துண்டோ பிறிதின்நோய்
தந்நோய்போல் போற்றாக் கடை. (குறள்
– 315)
ஒத்த தறிவான் உயிர்வாழ்வான் மற்றையான்
செத்தாருள் வைக்கப் படும். (குறள்
– 214)
மற்றவர்களும் நம்மைப் போன்றவர்கள்தான்
என்ற உணர்வு இருந்தால், மற்றவர்களுக்கு உதவி
செய்ய வேண்டும். தங்கள் வாழ்க்கையில் எண்ணிய எண்ணியாங்கு எய்தித் தங்கள்
இலட்சியத்தை அடைந்தவர்கள் மற்றவர்களுக்கு வழிகாட்டிகளாக விளங்க வேண்டும்.
கல்வியில் சிறந்தவர்கள் மற்றவர்களும் கல்வி கற்பதற்கும், கல்வியில்
சிறந்து விளங்குவதற்கும் உதவி செய்ய வேண்டும். இசை, நாடகம்,
விளையாட்டு, அரசியல், தொழில்,
விஞ்ஞானம் போன்ற துறைகளிலும், வேறுதுறைகளிலும் வெற்றிபெற்றவர்கள், தங்கள்
இலட்சியங்களை அடைய வழி தெரியாமல் தவிப்பவர்களுக்கு தங்கள் உதவிக் கரங்களை நீட்டி
அவர்களை வெற்றிபெறச் செய்ய வேண்டும். அவ்வாறு செய்தால் தனிமனிதனின் வெற்றி
சமுதாயத்தின் வெற்றியாக மாறும். அவ்வாறு அனைவரும் உதவி செய்ய வேண்டும் என்பது
வள்ளுவரின் எண்ணமாக இருந்ததால்தான்,
தாமின் புறுவது உலகின் புறக்கண்டு
காமுறுவர் கற்றறிந் தார். (குறள் -399)
என்று அவர் கூறியுள்ளார், அதனால்தான் ”யாம் பெற்ற இன்பம் பெறுக இவ்வையகம்”
என்று திருமூலரும் கூறியுள்ளார்.
முடிவுரை
ஒருவன் தன் வாழ்க்கையில் வெற்றிபெற
வேண்டும் என்று கருதினால், ஏதாவது ஒன்றை அடைய
வேண்டும் என்று விரும்ப வேண்டும். அது அவனுடைய இலட்சியம் அல்லது கனவு. அவன் அந்த
இலட்சியத்தை அடைந்தால் - அவனுடைய கனவு நனவானால் – அவன் வெற்றி அடைந்தவனாகக்
கருதப்படுவான். ஒருவனுடைய இலட்சியம் எவ்வளவு உயர்ந்ததாக இருக்கிறதோ அந்த அளவுக்கு
அவனுடைய வெற்றியும் உயர்ந்ததாக இருக்கும் என்று வள்ளுவர் கூறுகிறார். அவன்
தன்னுடைய இலட்சியத்தை அடைவதற்கு என்னென்ன செயல்களைச் செய்ய வேண்டும் என்று முடிவு
செய்ய வேண்டும். செய்ய வேண்டிய செயல்களைத் தீர்மானித்த பிறகு, அந்தச் செயல்களை எப்படிச் செய்ய வேண்டும் என்று திட்டமிட வேண்டும்.
திட்டமிடும்பொழுது, பொருள், கருவி,
செயல், காலம், இடம் ஆகிய
ஐந்தையும் கருத்தில் கொண்டு திட்டமிட வேண்டும். திட்டமிட்ட பிறகு, விடாமுயற்சியோடு அந்தத் திட்டத்தைச் செயல்படுத்த வேண்டும். திட்டங்களைச்
செயல்படுத்தும்பொழுது, இடையூறுகள் வரலாம். அந்த இடையூறுகளைக்
கண்டு மனம் தளராமல் உழைக்க வேண்டும். உயர்ந்த இலட்சியம், இலட்சியத்தை
அடைவதற்கான செயல்களைப் பற்றிய தெளிந்த சிந்தனை, சரியான
திட்டம், விடாமுயற்சியுடன் கூடிய கடின உழைப்பு ஆகியவை
அனைத்தும் இருந்தால் வெற்றி பெறுவதற்கான வாய்ப்புகள் மிகவும் அதிகம். ஒருவன் தன்
இலட்சியத்தை அடைவதில் வெற்றிபெற்றால் மற்றவர்களும் அவர்களுடைய இலட்சியத்தை
அடைவதற்கு உதவி செய்ய வேண்டும். அவ்வாறு உதவி செய்தால், தனி
மனிதனின் வெற்றியை சமுதாயத்தின் வெற்றியாக மாற்ற முடியும்.
